eski sevgili dediğin misafirlikte üstüne sifonu çekmene rağmen gitmeyen bokmuş ben bunu öğrendim arkadaş...
tecrübeyle sabit...
ayrıca benim mutluluğum düzenli bir ilişkide değil akmayan burnumda imiş!!
evet bu iki durumu bağlayabilirim...
şimdi... ben geçtiğimiz üç günü salya sümük hasta bir şekilde yakamı bırakmayan, obsesif-kompulsif rahatsız olduğunu düşündürten, hatta beni "savcılığa mı gitsem? kuzenlere mi dövdürtsem?" sorularıyla boğuşmak zorunda bırakan bay aslanın tacizleriyle geçirim. çok acı bir tecrübeydi benim için.
çünkü bir yandan silinmekten tahriş olmuş burnumu acıtmadan silmeye çalışıyor, bir yandan da "biz birbirmizin hayatının aşkıyız bunu kabul etsen iyi olur, sen benim sol kaburgamsın, birlikte çok mutlu olucaz inan, dönücem!" şeklinde, son derece ürkütücü ve şizofrenik mesajlarla boğuşuyordum.
bir yandan da şuan ki beyaz atlı prensimin bana kanka muamelesi yapması, gösterip elletmemesi, sağ gösterip sol vurması, önce yazması akabinde bi ton kızdan bahsedip "lan kıskandırmaya mı çalışıyo? acaba beni arkadaş olarak mı görüyo?" paradoksu yaşatması, eski sevgili dramımı ve burnumun niagara şelalisi halini atlatmama pek de yardımcı olmadı açıkçası.
allah bütün erkekleri kahretsin mi? bence etsin.
hepsinin çükü kopsun mu? bence kopsun.
yakışıklıların hepsi benim olsun mu? bence olsun. ama paylaşmaya hazırım. hepsiyle uğraşamam.
"eski sevgilim" lafı da ne kadar saçma... hem eski hem "benim". gereksiz bi iyelik eki ekleme kali. gereksiz bi sahiplenme durumu. bitmişliği kabul edememe hali.
neyse. eski sevgililer. üstünüze sifon çekildiği zaman siktirip gitmeyi öğrenmelisiniz. yoksa musallat olduğunu insan sizin rezilliklerinizi herkese anlatmak suretiyle şanınızın amına koyar, haysiyetinizi siker atar, iki gıdım karizmanın varsa onu da itin götüne sokar.
kendimden biliyorum.
hadi eyvallah.
